کارت متوازن فردی (بخش دوم)

کارت متوازن فردی (بخش دوم)

پیش از‌ آنکه بطور تفصیلی تر در خصوص “کارت متوازن فردی” صحبت‌ کنیم ممکن است این سوال برای شما پیش بیاید که تفاوت و تمایز سیستم “کارت متوازن فردی” نسبت به سایر متدهای ارزیابی عملکرد نظیر : ارزیابی شایستگی با روش ۳۶۰ درجه ارزیابی از طریق کانون های ارزیابی و‌…. چیست ؟ مواردی که سیستم “کارت متوازن فردی” را نسبت به آنها متمایز و‌ ارجح میکند شامل موارد زیر است : ‌ ۱. ارزیابی ها در I-BSC قضاوت محور نیست بلکه با عدد و رقم (fact & figure ) است. ۲.‌اهداف فردی در I-BSC ارتباط روشنی با اهداف سطح واحدها و سطح شرکت دارد. به عبارتی، IBSC این امکان را فراهم می کند که اولویت ها و اقدامات کارکنان با اولویتها و اقدامات سطح واحدها و نیز با چشم انداز، ماموریت، اهداف، و‌استراتژی های شرکت هماهنگ‌ باشد. چیزی که از آن با عنوان “جاری سازی آبشارگونه” یاد می کنیم… البته لازم‌ به توضیح‌است I-BSC ناقض یا‌منکر استفاده از سیستم ارزیابی شایستگی های رفتاری با روشهای قضاوت محور (مبتنی بر روش‌ارزیابی ۳۶۰‌درجه یا کانون) نیست. بلکه مکمل آنهاست. در یک سیستم‌ارزیابی عملکرد جامع، شما میتوانید ۵۰‌ امتیاز را برای ارزیابی حاصل از “کارت متوازن فردی یا IBSC ” در نظر بگیرید و ۵۰ امتیاز را‌ از ارزیابی شایستگی ها و‌کدهای رفتاری؛ اخلاق و ارزشها، بدست اورید. در سیستم، کارکنان را مشابه سازمان و یا مشابه واحدها، از تقریبا ۴ منظر ارزیابی می کنیم : – منظر مالی – منظر مشتری – منظر فرایندهای داخلی – منظر رشد و یادگیری