این مکتب را می توان به عنوان واکنشی به محیط تجاری دانست که دیگر ساده و ایستا بنظر نمی رسد. رقابت زیاد و پیشرفت مداوم تکنولوژیک را می توان به عنوان عوامل عدم اطمینان محیطی دانست. تشدید رقابت جهانی (با افزايش عرضه نسبت به تقاضا) منجر به رشد هزینه های R&D و کوتاه شدن چرخه عمر محصول شده است، درحالی که پیشرفت مداوم تکنولوژیک بیانگر این است که فاصله بین دستیابی به یک فرایند بنیادی و بکارگیری آن، در طول زمان بطور فزایندهای کوتاهتر شده است. با این توصیف، تکنولوژی برای رقابت پذیری سازمان از اهمیت بالایی برخوردار بوده، همچنین بخاطر تغییر شرایط نمی توان قابلیت پیشبینی و سادگی تغییر تکنولوژیک را جهت حمایت و سرمایه گذاری مدنظر قرار داد. بنابراین، مکتب برنامه ریزی تکنولوژی مبتنی بر مجموعه ای از ابزارهای تحلیلی است مانند تحلیل پرتفولیو (Drejer,1997). بقا در چنين محيطي نيازمند پاسخگويي سريع نسبت به تغييرات است، درنتيجه توسعه تكنولوژي از طريق تحقيق و توسعه كه تنها گزينه توسعه تكنولوژي براي بنگاه ها تا آن زمان بود به علت زمانبر بودن عاقلانه به نظر نمي رسيد، لذا استفاده از منابع خارجي براي توسعه تكنولوژي اهميت پيدا كرد (Drejer,1996).
مکتب مدیریت تکنولوژی استراتژیک
رویکردهای سه گانه قبلی با مشکلاتی مواجه بودند اعم از(Drejer,1997).:
نرخ نسبتاً پایین جذب تکنولوژی
نرخ بالای شکست بکارگیری تکنولوژی
مدیریت ضعیف پیامدهای اجتماعی تکنولوژی جدید
به منظور رفع نقاط ضعف رویکردهای قبلی، یکپارچه کردن مدیریت تکنولوژی در فرایند مدیریت استراتژیک ضرورت دارد. به عبارتی، تنها برنامه ريزي تكنولوژي براي موفقيت بنگاه ها، كافي نيست و ايجاد ظرفيت جذب و بكارگيري آن نيز به همان نسبت اهميت دارد. به كارگيري تكنولوژي نياز به ايجاد تغييرات در ساختار سازمان و فرايندهاي آن را موجب مي شود. با وجود اهمیت مدیریت تکنولوژی استراتژیک درخصوص ماهیت آن اتفاق نظر وجود ندارد و در این راستا می توان سه جریان را مدنظر قرار داد که عبارتند(Drejer,1996):
مدیریت تکنولوژی استراتژیک مبتنی بر تکنولوژی: مدنظر قرار دادن توسعه تکنولوژیک به عنوان نقطه آغاز بررسی مدیریت استراتژیک.
سازمان و مدیریت تکنولوژی مبتنی بر تکنولوژی: مدنظر قرار دادن منابع انسانی و عوامل سازمانی در توسعه تکنولوژیک.
مدیریت تکنولوژی یکپارچه شده: تأکید بر یک یکپارچه کردن تکنولوژی و موضوعات تجاری در مدیریت استراتژیک.
