قانون بالن چیست و چه نقشی در بهره وری سازمان دارد؟ مسئله: در نظام اداری مشاهده می‌شود برخی مدیران، بیش‌ازحد نرمال در سازمان به سر می‌برند و دائماً از مشغله و تلاش شبانه‌روزی برای سازمان گله‌مندند و البته این نحوه عملکرد را جزء افتخارات و نشان دلسوزی خود به سازمان می‌پندارند. این دسته از مدیران که مدام از ناتوانایی کارکنان در انجام کارها دم می‌زنند، اکثر کارها را مهم می‌پندارند و بدین ترتیب ضرورت تمرکز و دخالت مستقیم خود در تمامی امور را توجیه می‌کنند. چنین مدیرانی «سبک مدیریت ذره‌بینی» را به کار می‌برند و از بیماری «وسواس مدیریتی» رنج می‌برند. از بارزترین علائم این بیماری یا سندرم در مدیر، می‌توان به رفت‌وبرگشت و اصلاح مکرر پیش‌نویس نامه‌های تنظیمی زیردستان، درخواست تشریح جزئیات تمام امور از زیردستان، صدور بیش‌ازحد دستور «جهت مذاکره با این‌جانب» در پای نامه‌ها، حضور مدیر در سازمان بسیار بیش از زمان اداری، کنترل دقیق ورود و خروج کارکنان توسط شخص مدیر، پرخاش‌های مکرر بر سر کارکنان به علت عدم حضور در سازمان به‌اندازه مدیر و … اشاره کرد. سبک مدیریت ذره‌بینی که از عوامل متعددی ازجمله خود نخبه پنداری و درک ناصحیح از مدیریت نشات می‌گیرد، مانع مسئولیت‌پذیری، خودشکوفایی و خلاقیت و نوآوری در کارکنان می‌گردد و منجر به بهره وری پایین مدیر و سازمان، و تنزل کیفیت زندگی کاری کارکنان می‌شود. بیماری وسواس مدیریتی اگر به تنزل و افول سازمان منجر نشود، در بهترین حالت موجب رکود و جمود خواهد شد. قانون بالن و نقش آن در بهره وری راه‌حل: «استعاره قانون بالُن» به این امر اشاره دارد که همچنان که برای بالا رفتن و ارتقاء بالن، بایستی برخی منابع کم‌اهمیت و مانع اوج‌گیری را رها کرد و پایین انداخت، و از منابع ارزشمند باقی‌مانده برای ترفیع و بالا رفتن بالُن بهره جُست؛ مدیریت نیز در سازمان می‌بایست امور کم‌اهمیت را به زیردستان تفویض کرده و صرفاً خط‌مشی‌ها، چارچوب‌ها و خطوط قرمز را برای ایشان مشخص کند. بر اساس «استعاره قانون بالُن» مدیر بایستی از صرف بیش‌ازحد زمان و منابع خود در امور روزمره اجتناب کند. در بسیاری از جلسات، برنامه‌ها، شوراها و مراسماتی که مدیران مدعو آن هستند، تصمیم‌گیرنده اصلی و صالح کارشناسان هستند! طبق این قانون وظیفه اصلی مدیر پرداختن به امور استراتژیک و ضروری است که به رشد و توسعه سازمان منجر می‌شود. شایان‌ذکر است توجه به قانون بالُن به معنی غفلت از ناکارآمدی‌های کوچک سازمان نیست، بلکه طراحی سیستم کنترل، بازخورد گیری دوره‌ای، و تعبیه سنسورهایی بر اطمینان از عملکرد صحیح امور جاری در سازمان بوده و برای بهره وری ضروری است. قانون بالن به‌وسیله نظریه‌های مديريت بر مبناي هدف، مديريت بر مبناي استثنا، قانون ۲۰/۸۰ پارتو، مدیریت زدایی، و تفكر استراتژيك پشتیبانی می‌شود. گروه مشاوران سرآمد کسب و کار (BCG) مطالب مرتبط: مدیر خوب در سازمان کیست؟ / ۵ روش برای مدیریت و رهبری صحیح و جذاب
