دارایی هاي نامشهود چه تاثیری در موفقیت سازمان دارند؟

دارایی هاي نامشهود چه تاثیری در موفقیت سازمان دارند؟

دارایی هاي نامشهود به چه مواردی در سازمان گفته می شود؟ دارایی هاي سازمان در عصر حاضر به دو دسته دارایی هاي نامشهود و دارایی هاي مشهود تقسيم مي شوند. سرمايه هاي فيزيكي جزو دارایي هاي مشهود، و ظرفيت يادگيري سازماني، نام تجاري خوشنام، تيم مديريتي قابل اعتماد، اعتماد درون سازماني، اعتماد جامعه و در نهايت استعدادهاي انساني جزو مهمترين دارایي هاي نامشهود در سازمان ها قلمداد مي گردند.

در عصر اقتصاد مبتني بر دانش، فعاليت هاي ارزش آفرين سازمان ها فقط متكي بر دارایي هاي مشهود آن ها نبوده و امروزه، توانمندي سازمان ها در بكارگيري دارایي هاي نامشهود، قدرت اصلي ارزش آفريني آن ها را شكل مــــي دهد.

گري پكـر، برنده جايزه نوبل در اقتصـاد مي گويد: همـان طور كه كارخانه ها، ماشيــــن آلات و ديگر سرمايه هاي مادي بخشي از ثروت ملل شمـرده مي شوند، سرمايـه هاي انساني نيز بخشي از اين ثروت هستند. بدون شك اموري چون فناوري، ائتلافهاي جهاني و نوآوري، درآينده بر مزيت رقابتي اثر مي گذارند، اما فراموش نكنيم كه گردش هريك از اين امور در گرو استعداد و قريحه انساني است.

بنابراين، به نظر ما درآينده مزيت راهبردي و اقتصادي نصيب سازمان هايي خواهد شد كه بتوانند در بازار بهتر از سايرين، گروهي متنـوع مشتمل بر بهترين و درخشـــان ترين استعدادهاي انساني را جذب كرده، پرورش داده و ضمن به‌كارگيري اثربخش، نگهداري كنند.

سازمان هاي پيشرو در عصر حاضر، موفقيت خود را در به كارگيري سهمي بيشتر از دارایي هاي نامشهود دنبال مي كنند. در اين ميان، منابع انساني دانشگر و خلاق به عنوان مهمترين دارايي نامشهود و كليدي طلايي در عرصه رقابت به شمار رفته و بي دليل نيست كه در زيرنويـس ترازنامه اكثر شركت ها، جمله باارزش ترين دارايي ما، كاركنان ما هستند به چشم مي خورد.  





مشتري تنها منبع بازگشت سرمايه است. در يك طبقه بندي كلي مي توان مشتريان سازمان ها يا دپارتمان ها را به دو دسته كلي مشتريان داخلي (منابع انساني آن سازمان يا دپارتمان) و مشتريان خارجي تقسيم بندي كرد و از آنجا كه در فرايند ايجاد ارزش و رضايتمندي براي مشتريان خارجي، نقش اساسي را مشتريان داخلي ايفا مي كنند.

از اين رو سازمان هاي پيشرو با استفاده از نظام هاي نوين مديريتي و بكارگيري ابزارهاي گوناگون، بيشترين تلاش خود را به كسب كيفيت مطلوب مشتريان داخلي (به عنوان ارزشمندترين و قدرتمندترين سرمايه) و مزيت رقابتي و تلاش در جهت بهبود آن معطوف گردانيده اند.

38 درصد درآمد و 61 درصد سود سازمان هاي بزرگ و موفق جهان، ناشي از نوآوري هاست و اين نوآوري ها به دست منابع انساني مستعد، ماهر و باانگيزه (دارایی هاي نامشهود) صورت مي گيرد. از اين رو، مديريت ارشد سازمان با درك اين حقايق، توجه خود را به مديريت اثربخش منابع انساني معطوف گردانيده است.

و اين خود عاملي جهت طرح‌ريزي نظام هاي نوين در حوزه هاي گوناگون منابع انساني از جمله جذب، نگهداري، بهسازي و خروج از خدمت با رويكردها و نقشهاي نوين گرديده است. لذا مديريت منابع انساني در راستاي توسعه و بهسازي منابع انساني كيفي، به كليدي ترين وظايف مديريت سازمان ها بدل گرديده است.

گروه مشاوران سرآمد کسب و کار (BCG)
مطالب مرتبط: نوآوري درون سازماني شما در چه وضعيتي است؟