ادامه مقاله تابآوری سازمانی (بخش 1)
نقش هویت برند در ایجاد تابآوری و بهبود عملکرد سازمان
در پژوهشی به بررسی ارتباط نام تجاری به عنوان عاملی برای بهبود تابآوری و به دنبال آن بهبود عملکرد کسب و کارهای کوچک و متوسط پرداخته‌اند. در واقع هدف اصلی پژوهش شناسایی عناصر ایجاد تابآوری در کسب و کارهای کوچک و متوسط است. در این پژوهش برند به عنوان یک عامل مهم در موفقیت کسب و کارهای کوچک و متوسط در مالزی بیان شده است. به این منظور دولت مالزی بودجه و برنامه‌های زیادی را برای کمک به مدیریت کسب و کارهای برای کارآفرینی در این حوزه و ارتقای رقابت‌پذیری و تابآوری در سطح محلی و جهانی، اختصاص داده است، به طوری که برند تجاری قوی به عنوان عاملی مهم در بهبود عملکرد کسب و کارهای کوچک و متوسط شناسایی شده است. بنابرین نام تجاری به عنوان عاملی برای بهبود تابآوری و به دنبال آن بهبود عملکرد کسب و کارهای کوچک و متوسط می‌باشد. در این پژوهش از مطالعه موردی استفاده شده است و از داده‌های میدانی از طریق انجام مصاحبه استفاده شده و از تکنیک کدگذاری برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شده است. عواملی که در ایجاد هویت تجاری برند موثر هستند به دو دسته داخلی (شامل: هویت شرکت و هویت سازمانی) و عوامل خارجی (شامل: تصویر شرکت و شهرت)، افزایش عملکرد کسب و کار به دنبال بهبود تابآوری در بازار مطرح است که در شکل زیر قابل مشاهده است:
نقش هویت برند در ایجاد تاب آوری و بهبود عملکرد سازمان
تاثیر تابآوری و فرهنگ سازمانی بر ریسک‌های سازمان
در مطالعه‌ای به بررسی تاثیر فرهنگ سازمانی و تابآوری سازمانی بر ریسک‌پذیری پیمانکاران فرعی مخاطره‌آمیز و در مقابل بی‌خطر پرداخته است. در این پژوهش داده‌ها به صورت کمی و در دو مرحله از طریق بررسی اسناد جمع‌آوری شده است. یافته‌های پژوهش بیانگر این است که پیمانکارن فرعی که جهت‌گیری عملکرد بالا، اجتناب از عدم قطعیت بالا و جهت‌گیری بالا به آینده داشته‌اند، در دسته غیرمخاطره‌آمیز قرار گرفته‌اند و پیمانکاران فرعی که اعتماد ساختاری بالا، قابلیت سازمانی و تداوم فرآیندی داشته‌اند نیز در دسته غیرمخاطره‌آمیز قرار گرفته‌اند. که در شکل زیر قابل مشاهده است:
تاثیر تابآوری و فرهنگ سازمانی بر ریسک‌های سازمان
عوامل موثر بر تابآوری سازمانی
در مطالعه‌ای از طریق مروری به ارائه مدلی از عوامل موثر بر تابآوری سازمانی پرداخته شده است بیان شده که امروزه به دلیل مواجهه کسب و کارها با محیط به طور فزاینده پر هرج و مرج، سازمان‌ها تمایل بیشتری به تابآوری نشان می‌دهند. عواملی که در این مطالعه معرفی شده است عبارتند از: حالت ادراکی، انسجام در زمینه، ظرفیت استراتژیک و فعالیت استراتژیک. که ارتباط آنها با تابآوری سازمانی در قالب شکل‌های زیر ارایه شده است. مدل ارائه شده در این مطالعه به ادغام و ترکیب عوامل مختلف در پژوهشهای متفاوت پرداخته است که این امر با هدف تقویت پژوهشهای تابآوری سازمانی صورت گرفته است. یافته اصلی پژوهش این است که اگر سازمان از نظر تابآوری ارتقا یابد در زمانی که یک اختلال منفی در عملکرد طبیعی سازمان صورت گیرد، سازمان تاب‌آور از طریق انطباق شرایط با تغییرات می‌تواند وضعیت خود را بهبود دهد و به بازسازی موارد خسارت دیده بپردازد.
عوامل موثر بر تابآوری سازمانی
مقایسه مدیریت بحران و تابآوری سازمانی
بر اساس پژوهشی تفاوت تابآوری سازمانی و مدیریت بحران در شکل زیر ارایه شده است.
مقایسه مدیریت بحران و تابآوری سازمانی
مدل ترویج تابآوری:
در پژوهش‌ای مدلی ارایه شده است که در آن از رهبری و تابآوری به عنوان ابزاری برای ارتقای پایداری سازمان نام برده‌اند. در این پژوهش تابآوری به عنوان توانای انطباق موثر و کارآمد در مقابل چالش‌ها، یادگیری از مشکلات، برای موفقیت در موقعیت‌های آینده و رشد و پیشرفت تعریف شده‌است. در این مطالعه بیان شده‌است که تابآوری فرآیند پیچیده‌ای دارد که متشکل اند از افزایش آگاهی، اتخاذ مالکیت، مشارکت در آموزش و اقدام کردن. این فرآیند در قالب شکل زیر ارایه شده است:
مدل ترویج تابآوری
پاسخ تاب‌آورانه سازمان به حوادث و تهدیدات:
مطالعه‌ای مدلی در خصوص پاسخ تاب‌آورانه سازمان به حوادث و تهدیدات طراحی شده است. در این مطالعه بیان شده است که در سال‌های اخیر در جوامع دانشگاهی به مفهوم تابآوری توجه ویژه‌ای شده است. با توجه به پیامدهای بالقوه ویرانگری در نتیجه بروز اختلالات در سازمان‌ها وجود دارد؛ درک پویایی سازگاری موفق در سازمان به عنوان یک مسیر پژوهشی مهم است. بنابرین این مقاله به تشخیص ویژگی‌ها و فعالیت‌ها در پاسخ به رویدادهای مخرب پرداخته است. برای این منظور چارچوبی به عنوان پاسخ سازمان تاب‌آور ارایه شده است. این مطالعه از طریق مرور پژوهشهای پیشین صورت گرفته است. چارچوب مفهومی در قالب شکل زیر ارایه شده است. یافته‌های این مطالعه بیانگر این است که در شرایط ریسکی و عدم اطمینان، ترویج ویژگی‌های تابآوری سازمان قادر خواهد بود که موفقیت سازمان در برابر ریسک را افزایش دهد. بنابراین سازمان‌های تاب‌آور در مقابل حوادث و ناپیوستگی‌های زیست محیطی آسیب کمتری می‌بینند.
پاسخ تاب‌آورانه سازمان به حوادث و تهدیدات
تاثیر استراتژی‌های مختلف بر تابآوری قابلیت و عملکرد کسب و کار:
در پژوهشی به ارایه مدل‌هایی در خصوص سازمان‌های تاب‌آور پرداخته شده است. در این پژوهش بیان شده که در سال‌های اخیر علاقه به مفهوم تابآوری در سراسر جامعه گسترش یافته است. در این خصوص تعاریف، فرآیندها، سیستم‌های مدیریت، ابزار اندازه‌گیری متفاوتی معرفی شده است. بسیاری از افراد فراموش کرده‌اند که تابآوری فقط مربوط به (گذر از سختی‌ها به سلامت) نیست بلکه با ارتقای ظرفیت انطباق‌پذیری در مواجهه با عدم قطعیت‌ها در محیط داخلی و خارجی مرتبط است. تابآوری سازمانی بر پایه‌ی درک محدودیت‌ها، مخاطرات و اتفاق‌های غیرمعمول استوار است. بنابرین این پژوهش به ارایه مدل‌هایی در خصوص تابآوری سازمانی پرداخته است که نشان دهنده‌ی عواملی هستند که در مدیریت چنین خطرهایی موثر هستند. در واقع مدل‌های معرفی شده بیانگر این است که تابآوری اثربخش منوط بر اتخاذ استراتژی‌های متفاوتی است که هم قابلیت‌های سازمانی (سخت) و هم (نرم) را ارتقا می‌دهند. همچنین بیانگر این است که هیچ فرآیند، سیستم مدیریتی و راهکار واحدی جهت ایجاد سازمان تاب‌آور وجود ندارد. مدلی کلی در خصوص تاثیر استراتژی‌های مختلف تابآوری بر قابلیت و عملکرد کسب و کار ارایه شده است که در شکل زیر قابل مشاهده می‌باشد:
تاثیر استراتژی‌های مختلف بر تابآوری قابلیت¬ و عملکرد کسب و کار
چارچوب ایجاد سازمان تاب‌آور:
پژوهش‌ای در خصوص ایجاد کسب و کارهای تاب‌آور ارائه کرده که این چارچوب بر اساس دو نوع توانمندساز شرکت در تابآوری طراحی شده است که عبارتند از:
الف) قابلیت کسب و کار در برقراری ارتباط با سیستم‌ها٬ افراد٬ فرآیندها٬ و اطلاعات که به کسب و کارها در برقراری ارتباط و پاسخ بیشتر با محیط پویا٬ ذینفعان و رقبا کمک می‌کند. ب) ایجاد تعادل میان فناوری اطلاعات و اهداف کسب و کار.
نیاز است تا سازمان‌ها در سطوح درونی و برونی یکپارچه شوند و همچنین زیرساخت‌های فناوری ساده‌سازی شوند٬ دیدگاهی تلفیقی ایجاد شود و دسترسی به تمام منابع سازمانی تسهیل شود.
در واقع این مدل بیانگر چگونگی ایجاد یک سازمان تاب‌آور به عنوان تابعی از سازگاری٬ چابکی و بهره‌وری می‌باشد که مدل در شکل زیر ارایه شده است:
چارچوب ایجاد سازمان تاب‌آور