بكارگيري E-Commerce در مديريت زنجيره تامين
با بكارگيري E-Commerce در مديريت زنجيره تامين مي توان ساختارجديدي براي زنجيره تامين متصور شد. همچنين بسياري از فرآيندهاي موجود در اين زنجيره نياز به بازنگري، حذف بوروكراسي و مكانيزه كردن زنجيره خواهند داشت. در ساختار جديد زنجيره تامين، جريان مالي تجلي حذف شده و بجاي آن پردازش ها و نقل و انتقالات اطلاعات مالي افزوده شده، كه از طريق بانك ها صورت مي پذيرد.
همچنين عمليات طراحي محصول كه در گذشته توسط سازنده انجام مي گرفت، هم اكنون بر اساس بازخوردهاي تهيه شده توسط تمام شركا و باهمكاري كليه اعضا صورت مي گيرد. كليه تعاملات نيز از طريق صفحات web امكان پذير است.
عبارت تجارت الكترونيك یا E-Commerce جهت توصيف عمليات خريد فروش و مبادله محصولات خدمات و اطلاعات از طريق شبكه هاي رايانه اي و بخصوص اينترنت به كار مي رود. E-Commerce در مفهوم گسترده تر خود تنها شامل خريد و فروش نمي شود، بلكه ارائه خدمات به مشتريان، همكاري و تشريك مساعي بين شركت هاي همكار و تعاملات افراد، از طريق شبكه هاي الكترونيكي را نيز در بر مي گيرد.
زماني كه چنين مفهوم گسترده اي براي E-Commerce مورد نظر باشد از اصطلاح E-Business استفاده مي شود. به گفته مدير عامل IBM، عبارت E-Business همه چيز را در مورد زمان، سيكل سرعت، جهاني شدن، افزايش بهره وري، دسترسي به مشتريان جديد، تقسيم دانش بين موسسات و . . . را جهت بدست آوردن امتياز رقابتي از طريق به كارگيري شبكه هاي رايانه اي در بر مي گيرد.
بسته به اينكه طرفين استفاده كننده از تكنولوژي E-Commerce چه كساني هستند مي توان انواع گوناگوني را براي آن قائل شد:
C-Commerce: در اين نوع، شركت هاي همكار در يك زمينه بخصوص از طريق شبكه هاي الكترونيكي، به همكاري و تشريك مساعي مي پردازند. چنين همكاري اغلب بين شركت هاي حاضر در يك زنجيره تامين اتفاق مي افتد.
(B2C (Business to commerce: در اين حالت شركت هاي سازنده با مشتريان نهايي ارتباط ايجاد مي كنند.
(B2B (Business to Business: در اين حالت دو يا چند شركت به معامله و ارتباط با يكديگر مبادرت مي كنند.
(B2E (Business to Employee: در اين حالت سازمان براي ايجاد ارتباط و همكاري با كاركنانش از شبكه هاي الكترونيكي سود مي برد.
(G2C (Government to citizens: در اين حالت دولت از طريق شبكه هاي الكترونيكي براي شهروندان ارائه خدمات مي كند.
از بين انواع روش هاي E-Commerce، گزينه C-Commerce مورد توجه مي باشد كه به معني تعاملات E-Commerce بين سازمان ها بوده و تنها شامل خريد و فروش نمي باشد. برخي از اين تعاملات بدین قرار است:
تعاملات فروشندگان – تامين كنندگان: فروشگاه هاي بزرگي همچون وال مارت، با تامين كنندگان عمده كالاهاي خود در زمينه برنامه ريزي وكنترل موجودي، و نيز پيش بيني تقاضاي بازار همكاري مي كنند.
تعاملات طراحي محصول: كليه گروه هايي كه درگير طراحي محصول بخصوصي هستند، اطلاعات خود را به اشتراک گذاشته و از ابزارهاي خاصی استفاده مي كنند. به عنوان مثال طراحان مختلف در مکان های متفاوت بطور همزمان برروي يك نقشه كار مي كنند. به اين ترتيب تامين كنندگان مي توانند به طرح هاي مورد نظر مشتريان بطور مستقيم دسترسي داشته باشد. اطلاعات مربوط به طرح هاي مختلف همچون اطلاعات مالي ، BOM محصول ، . . . نيز بطور مشترك و با همكاري گروه هاي طراحي توليد و بروز مي شوند.
ساخت و توليد مشترك: توليد كنندگان – ساخت قطعات و عمليات هاي زير مونتاژ را به تامين كنندگان واگذار كرده، و از طريق ارتباط رايانه اي مشكلات مربوط به هماهنگي جريان كار- ارتباطات را حل مي كنند. فرآيند منبع يابي نيز مي تواند با استفاده از همين ارتباط رايانه اي انجام شود. برخي از فعالتي هايي كه نياز به هماهنگي دارند به شرح زير است:
برنامه ريزي و زمانبندي توليد: مديريت ظرفيت – پيش بيني تقاضا – برنامه ريزي موجودي و …
طراحي: زمينه هاي مكانيكي – الكترونيكي – تست – ايجاد تغيير در طراحي محصول و….
اطلاعات محصول جديد: مديريت نمونه سازي – اعتبارسنجي محصول وتست آن – اعتبار منبع طراحي
مديريت سفارشات: اخذ سفارش و طبقه بندي آن – برنامه ريزي تاريخ تحويل و…
خريد و تداركات: تعيين فروشندگان مواد – برگزاري مناقصه – انتخاب تامين كننده – منبع يابي استراتژيك .
مهمترين منافع C-Commerce عبارتند از: هموارسازي مديريت زنجيره تامين، كاهش موجودي در زنجيره، كاهش هزينه ها، افزايش مشتريان، بهبود امتياز رقابتي زنجيره.
گروه مشاوران سرآمد کسب و کار(BCG)
مطالب مرتبط: فناوري اطلاعات چه نقشی در مديريت زنجيره تأمين ایفا می کند؟