از آموزش به سمت یادگیری (تفاوت های ISO10015 با ISO29990)
ISO29990
با نگاهی به سازمان های کشورمان در می یابیم که جایگاه آموزش در سازمانها، در کشورمان هنوز فاصله معناداری با وضع مطلوب دارد. یکی از عواملی که در شکل گیری این وضعیت موثر است، برداشت نادرست برابر دانستن آموزش و توسعه با برگزاری دوره آموزشی است. هنگامیکه در سازمانهای ایرانی سخن از آموزش به میان میآید، مفهوم برگزاری دوره به ذهن خطور میکند. و در عمل نیز این مکانیسم توسعهای، رایجترین مکانیزم ( تقریبأ مکانیزم منحصر به فرد ) توسعه در سازمانهای ایرانیست. در حالیکه برگزاری دوره آموزشی، تنها یکی از بیش از 30 روش یادگیری است که در سازمانها قابل استفاده هستند.
در اکثر سازمان ها، توانمندسازی نیروی انسانی معادل با “آموزش” در نظر گرفته می شود. اما بدیهی است که آموزش صرفا یکی از راههای یادگیری است، و توجه باید معطوف به یادگیری باشد. بنده در این نوشتار سعی کرده ام تفاوت آموزش (بر اساس ایزو 10015) را با یادگیری (ISO29990) بیان کنم.
از آموزش به سمت یادگیری (تفاوت های ISO10015 با ISO29990)
اولین تفاوت مربوط به سال ویرایش است، ایزو 10015 در سال ۱۹۹۹ منتشر شده و از آن موقع تاکنون ویرایشی نداشته، اما یادگیری در سال ۲۰۱۷ منتشر شده است. ایزو 10015 الزامات نیست و بصورت خطوط راهنما منتشر شده اما یادگیری، استانداردی است که الزامات دارد و قابل ممیزی جهت صدور گواهینامه می باشد. استاندارد 100015 در مورد آموزش می باشد؛ اما همانطور که عنوان شد ISO29990 به موضوعی فراتر از آموزش پرداخته، موضوعی که اکنون در دنیا اقبال بیشتری دارد. این استاندارد به یادگیری می پردازد.
استاندارد 10015 برای واحد آموزش داخل سازمان کاربرد دارد. یعنی سازمانی می خواهد به منظور افزایش شایستگی پرسنل به صورت منظم اقدام نماید. اما استاندارد یادگیری، علاوه بر واحد آموزش سازمانها، برای سازمانهایی کاربرد دارد که به اصطلاح LSP بوده و می توانند خدمات آموزش و یادگیری را به بیرون نیز ارائه نمایند.
تمرکز 29990 بر روی یادگیرنده است، نتایج حاصل از این روند را تشویق میکند و بر طیف گسترده‌ای از گزینه‌های درسترس برای ارائه دهندگان خدمات یادگیری تاکید میکند. صلاحیت ارائه دهندگان خدمات آموزش و یادگیری را در نظر می‌گیرد، به سازمانها و افراد کمک میکند تا بتوانند الزامات و انتظاراتشان را برای صلاحیت و توسعه قابلیت، برآورده کنند.
در ISO29990، پانزده فرآیند وجود دارد که باز هم 5 فرایند اصلی همان فرآیندهای 10015 است، مشکل اغلب واحدهای آموزش این است که درک مناسبی از این استاندارد نداشته و به درستی آن را در واحد خود پیاده سازی نکرده‌اند، مدیریت ریسک و مالی در ISO29990 به عنوان دو فرایند فرعی مطرح شده که در ایزو 10015 وجود ندارد.
امید که سازمانهای کشور با تمرکز بر یادگیری بجای ابزاری بنام آموزش، بتوانند به سمت توانمندسازی واقعی نیروی انسانی حرکت نمایند.
گروه مشاوران سرآمد کسب و کار (BCG)
گردآوری و تنظیم:دکتر امیرحسین صبورطینت – مشاور ارشد حوزه مدیریت استراتژیک و منابع انسانی
مطالب مرتبط: شرح مختصری از استانداردهای جهانی (ISO)